Wie zijn wij?

Fred Steenbergen

Dit zijn de 3 makers van LitterApp:

Hoi, ik ben Fred, uit Nederland en ik ben een van de vrijwilligers bij LitterApp. Ik denk dat we in een vreemde tijd leven met veel kansen maar ook veel problemen, en in plaats van daarover te klagen, doe ik er liever iets aan.

Binnen LitterApp ben ik een van de 'power-users'. Ik raap veel zwerfafval op, dus ik gebruik het programma veel als gebruiker. Maar ik probeer ook mijn steentje bij te dragen aan het verbeteren van het programma zelf door bugs te vinden, documentatie te verbeteren, met nieuwe ideeën te komen, mensen te helpen. Ook ben ik aktief op de socials en maak ik videos voor en/of over LitterApp.

In mijn vrije tijd ben ik altijd actief. Samen met mijn vrouw maak ik houten objecten door spullen te recyclen die andere mensen weggooien en we verkopen deze aan vrienden en familie. Met het geld dat we verdienen, ondersteunen we verschillende goede doelen. Een win-winsituatie.

Daarnaast hou ik van fietsen en hardlopen, en terwijl ik dat doe, raap ik ook altijd zwerfafval op.

Ik geloof echt dat elke kleine bijdrage op een of andere manier helpt om de wereld een beetje beter te maken en ik ben trots om deel uit te maken van een groep toegewijde mensen die werken aan LitterApp.

Als je vragen hebt, neem dan gerust contact met me op!

Pieter Jan Hummelen

Tijdens mijn wandelingen met mijn hond raakte ik gefrustreerd door het afval dat ik in mijn buurt aantrof. Ik zie de buurt als een verlengstuk van onze tuin, dus begon ik met opruimen. Geïnspireerd door anderen, begon ik in 2017 met het maken van foto's van afval en het verzamelen van gegevens.

Ik heb verschillende apps gebruikt, uiteindelijk ben ik gaan werken met de LitterApp om mijn foto's te uploaden, te taggen en te analyseren.

Mijn werk is ook mijn hobby, ik ben de DevOps-man ben die de backend van de LitterApp beheert. Ook ben ik een van de product eigenaren voor de LitterApp-applicatie en integraties.

Een van mijn hobby's is wielrennen. Tijdens het fietsen stop ik zelden om afval te rapen! Het motto 'één stuk afval per keer' hoorde ik eens, afval rapen is nu een dagelijkse verslaving geworden!

Geni Jaho

Ik ben een software-engineer met een passie voor softwarearchitectuur en werkwijzes die zich in de praktijk bewezen hebben. Ik ben geen zwerfafvalraper, maar ik ondersteun het werk van Fred, Pieter en de gemeenschap op de manier die ik ken: door de website stukje bij beetje op te bouwen, nieuwe functies toe te voegen en bestaande te verfijnen.

En dit zijn enkele van onze gebruikers:

Axel

Hoi, ik ben Axel, 55 jaar oud (in 2025), al 29 jaar zeer gelukkig getrouwd en ik woon en werk in Nieuw-Vennep, Nederland.

Het begon allemaal in 2012 tijdens het duiken in mijn favoriete zoetwatermeer. Dit prachtige onderwatergebied waar ik zo van houd, was helaas vervuild met afval. Vooral achtergelaten vislijnen, die duikende watervogels verstrikken en laten verdrinken, moesten absoluut verwijderd worden.

Ik besloot actie te ondernemen.

Dus organiseerde ik duikevenementen om afval van de bodem van het meer op te ruimen, en dat werd tien jaar lang een jaarlijks succes. Met een groep van veel vrijwilligers hebben we in totaal ongeveer 2600 kg afval uit slechts één meer gehaald, plus honderden meters vislijn en 10 kg aan loden gewichten en kunstaas.

Pas in 2015 zag ik in dat de hoeveelheid afval boven water ook sterk toenam. Dat stoorde me. In plaats van te klagen of te mopperen, begon ik afval op te rapen.

Toen kwam het #zwerfie-concept in beeld: een foto maken van een stuk zwerfafval, het taggen met #zwerfie en posten op Twitter. De Zwerfinator begon zijn opruimacties te delen en dat inspireerde mij echt om afval te gaan rapen met een speciale app. Het idee dat al het geraapte afval zichtbaar werd als stippen op een kaart, motiveerde me enorm. Anderen en ik konden daadwerkelijk hotspots en populaire merken zien op de kaart, evenals welke producten vaak als zwerfafval eindigen. Het doel werd: data verzamelen met als resultaat een schonere buurt.

De Zwerfinator en de Plastic Soup Surfer kwamen in actie met deze data van afvalrapers. Zij bereikten bewustwording én echte verandering. Zo wisten ze een snoepfabrikant te overtuigen om papieren in plaats van plastic wikkels te gebruiken. Ook ander vaak gevonden zwerfafval volgde, met positieve resultaten — zelfs op nationaal niveau.

Verschillende wetten zijn aangenomen, met als resultaat geen plastic meer in vuurwerk, geen waterballonnen meer en statiegeld op blikjes en kleine flesjes, dát is de kracht van data.

Meest bijzondere vondst ooit? Ik vond twee verloren portemonnees en op maat gemaakte brillen, die ik gelukkig terug kon geven aan hun dolgelukkige eigenaren.

We kennen allemaal bacteriën, schimmels, insecten en andere organismen die organisch materiaal afbreken. Deze levensvormen zijn heel belangrijk, maar hebben vaak een slechte reputatie. Als afvalrapers zijn wij die bacteriën, schimmels en insecten van de maatschappij die in stilte hun werk doen. De slechte reputatie is aan het verdwijnen, nu steeds meer mensen geven om dit probleem en actie ondernemen.

Er is nog een lange weg te gaan om zwerfafval te verminderen. Door naar buiten te gaan als afvalraper, kunnen we het gedrag veranderen van mensen die zich nog niet bewust zijn van het probleem. Natuurlijk zijn er ook mensen die het echt niets kan schelen, waarschijnlijk omdat hun persoonlijke problemen zwaarder wegen dan het afvalprobleem. Dan realiseer je je hoe vaak afval verband houdt met een verslaving.

In het begin draaiden veel mensen hun hoofd om als ik afval opraapte — met mijn handen, zonder grijper, en zonder reflecterend hesje. Sommigen keken me vreemd aan of negeerden me, maar de meeste mensen zijn vriendelijk en waarderend. Als je afval wilt rapen, schaam je dan niet. Laat je niet ontmoedigen door de hoeveelheid afval die je dag na dag op dezelfde routes tegenkomt. Je hebt gewoon doorzettingsvermogen nodig.

Je inspanningen zullen waarschijnlijk niet opvallen, maar via litterapp.net worden ze zichtbaar als data die in de toekomst gebruikt kan worden.

Bedenk: als één op de honderd mensen zijn/haar/hun gedrag verandert omdat ze jou afval zien rapen, dan is dat al heel wat waard. Je kunt het probleem niet in je eentje oplossen, maar je kunt wel verschil maken. Wanneer bedanken we ooit bacteriën, schimmels of insecten voor hun waardevolle werk?

Het is grappig om sigarettenpeuken op te rapen rondom mensen die aan het roken zijn. Ik zeg alleen maar vriendelijk hallo. Ze worden dan soms een beetje nerveus, vooral als hun sigaret bijna op is. Opeens herinneren ze zich dat ze de peuk netjes kunnen uitdrukken en in de prullenbak gooien. Soms zeggen ze zelfs dat ze dat altijd al doen. Hoe dan ook, ik bedank ze vriendelijk.

Er was een periode waarin ik niet langs afval kon lopen zonder het op te rapen. Een dwangmatige en obsessieve gedraging begon de kop op te steken. Ik kon dat vrij snel oplossen door het in perspectief te plaatsen. Het is soms oké om afval te laten liggen (alleen als de wind er geen grip op heeft) en te beseffen dat je niet de enige afvalraper bent.

Ik ben al zo’n 4 tot 5 jaar actief in een buurtopruimgroep. We deden maandelijks opruimacties. Het was mooi om te zien hoe mensen hun schaamte overwonnen door samen afval te rapen.

Mensen zijn erg gevoelig voor gemak. Voor de "To Go"-cultuur miste niemand het, niemand vroeg erom. Tegenwoordig lijken sommige mensen niet meer zonder te kunnen. We kunnen die cultuur niet meer stoppen — en dat is één van de grootste oorzaken van zwerfafval. We kunnen alleen proberen de aanbieders van ToGo-producten te overtuigen of te verplichten om echt duurzame materialen te gebruiken of minder materiaal te gebruiken. Soms is er wetgeving nodig om dat doel te bereiken.

Een andere manier om gedrag te veranderen is om afval een geldwaarde te geven, zoals statiegeld op blikjes en flesjes. Voor mij maakt dat verschil, want er ligt letterlijk geld op straat. Mensen gooien nog steeds blikjes en flesjes weg, want €0,15 is niets voor hen. Laatst vond ik in één keer 100 bierflesjes van €0,10 per stuk. Gemiddeld verzamelen mijn vrouw en ik zo’n 1 tot 2 euro per week.

Films kunnen mensen beïnvloeden. Dus nog iets om over na te denken: Heb je ooit een film gezien waarin iemand zijn sigaret dooft en die netjes in een afvalbak gooit? Waarschijnlijk niet. Misschien is dat één van de redenen waarom je wereldwijd zoveel peuken op straat vindt.

Veel opruimplezier allemaal!

Axel

Peter

Ik begin ‘s zomers meestal tussen 5.30 en 6 uur; in de winter hangt het ervan af wanneer het licht wordt.

Ik start altijd op het sportpark: een rondje van ongeveer 3.500 meter. Dat levert elke dag zo’n één à twee vuilniszakken op.

In het park zit een lbo-school, en de parkeerplaats is een echte hangplek, met flink wat zwerfvuil. Vaak heb ik dan al 150 tot 250 foto’s gemaakt.

Na het ontbijt ga ik andere routes lopen, het liefst in de natuur. Maar vanmorgen werd het langs de Oude Maas alweer te druk, dus dan ga ik langzaam richting huis.

Het gekste wat ik ooit gevonden heb? Langs de Oude Maas, in de grienden, vond ik een compleet vrouwelijk siliconenonderstel, billen en vagina. Bizar.

Ik ben hier een paar jaar geleden mee begonnen, omdat het sportpark er niet uitzag. Daarvoor was ik al een aantal jaar bezig met magneetvissen en metaaldetectie, maar die groep viel uit elkaar. Zwerfvuil opruimen kun je lekker in je eentje doen, gewoon in de buurt. Mijn vrouw gaat af en toe mee als we naar de Maasvlakte of de Oude Maas gaan, maar verder doe ik het vaak alleen. Al loop ik ook weleens met andere groepen mee, waarvan Zwerfie Rotterdam de grootste is. Afgelopen zaterdag stonden we nog met een stand over zwerfvuil in het centrum van Rotterdam. Deze keer waren er weinig of geen kinderen, maar wel veel belangstelling van ander publiek.